تقسیم سلولی وزندگی انسان

یَا أَیُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْکَرِیمِ ?6? الَّذِی خَلَقَکَ فَسَوَّاکَ فَعَدَلَکَ ?7? فِی أَیِّ صُورَةٍ مَّا شَاء رَکَّبَکَ ?8?

ای انسان چه شد که به خدای کریم و بزرگوار خود مغرور گشتی.آن خدایی که تو را از عدم بوجود آورد به صورت کامل و تمام بیاراست و سپس اعتدال بخشید-حال انکه به هر صورتی که خواستی خلق را توانستی کرد.

سوری انفطار 6-8

1-انسان آفریده می شود2-بعد از مدتی به اندازه های مساوی تقسیم می شود(واژه ی تعدیل)یعنی تقسیم کردن به عدل3-پس از مدتی از تقسیم به تعادل می رسد4-به توازن رسیدن آغاز به شکل گرفتن به شکلی که از پیش تعین شده بود می رسد.

مرحله ی اول

پس از رسیدن اسپرم به تخمک و ترکیب شدن آنها با هم سلول اولیه درست می شود.

مرحله ی دوم

پس از مدت کوتاهی پس از آفرینش اولین تقسیم سلولی صورت می گیرد.ابتدا به دوقسمت سپس به چهار قسمت مساوی سپس به هشت قسمت مساوی سپس به شانزده و سی ودو قسمت مساوی تقسیم می شود.

در مرحله ی سوم

در اولین سلول مواد غذایی موجود در سیتوپلاسم بطور مساوی میان سی دو سلول بطور مساوی تقسیم می شود و نسبت مواد غذایی موجود در سیتو پلاسم مساوی می شود(با توجه به میزان نیاز هسته)و به تعادل می رسد.

در مرحله ی چهارم انسان پس از تعادل یافتن آغاز به شکل گرفتن به شکلی که از پیش تعین شده می رسد.

شکل و شمایل و خصوصیات جنین همانطور که در ایه مطرح می کند پیش از اینکه جنین شکل بگیرد.وجود داشته که بصورت کد DNA   در هسته ی سلول ها وجود داشته است.

دیدگاه قرآن به اتمسفر زمین

وَجَعَلْنَا السَّمَاءَ سَقْفًا مَحْفُوظًا وَهُمْ عَنْ آیاتِهَا مُعْرِضُونَ (انبیاء/32)

و آسمان را سقفی محفوظ[بر فراز زمین]قرار دادیم، که اینان از نشانه‏های آن روی گردانند».

بر مبنای آیه یاد شده،آسمان، بر فراز زمین و حتی دیگر کرات نیز، چون سقفی مستحکم، سپری محافظ در برابر خطرات ناشی از سقوط یا برخورد شهاب سنگهای آتشین و نیز اشعه های مضر و کشنده کیهانی است.

یافته های علمی اخترشناسان قرن بیستم پرده از این راز گشوده است که بقای حیات در روی زمین برای انسانها، حیوانات و گیاهان، در گرو وجود پوشش هوایی مخصوصی است که بتواند با کارکردهایی چندگانه هم جلوی برخورد شهاب سنگها و تشعشعات مرگبار خورشید را گرفته و هم ضمن عبور پرتوهای بی خطر ولی حیاتی و نیز امواج رادیویی خورشید، دمای زمین را همواره متعادل نگاه دارد.

و این بعدیست از اعجاز طبیعی قران کریم و گواه صدقی بر حقانیت این کتاب آسمانی.

توضیح بیشتر اینکه «گرد زمین را پوشش هوایی ضخیمی فرا گرفته، که عمق آن به 350 کیلومترمی‏رسد. هوا از گازهای‏«نیتروژن‏»-به نسبت 03/78 درصد و«اکسیژن‏»به نسبت‏99/20 درصد و اکسید کربن به نسبت 04/0 درصد و بخار آب و گازهای دیگر به‏نسبت 94/0 درصد ترکیب یافته است. این پوشش هوایی با این حجم ضخیم و بااین نسبت‏های گازی فراهم شده در آن، هم چون سپری آسیب ناپذیر، زمین را دربر گرفته و آن را از گزند سنگ‏های آسمانی که به حد وفور (1) به سوی زمین می‏آیند و ازهمه اطراف، تهدیدی هولناک برای ساکنان زمین به شمار می‏روند، حفظ کرده ‏زندگی را بر ایشان امکان پذیر می‏سازد.

فضا انباشته از سنگ‏های پراکنده‏ای است که بر اثر از هم پاشیدگی ستاره‏های‏متلاشی شده به وجود آمده‏اند. از این سنگ‏ها به صورت مجموعه‏های بزرگ وفراوانی پیرامون خورشید در گردشند و روزانه تعداد زیادی از این سنگ‏ها موقع‏نزدیک شدن به کره زمین به وسیله نیروی جاذبه به سمت زمین کشیده می‏شوند. این‏سنگ‏ها برخی بزرگ و برخی کوچک و با سرعتی حدود(60-50) کیلومتر در ثانیه‏به سوی زمین فرود می‏آیند، که سرعتی فوق العاده است. ولی هنگامی که وارد لایه‏هوایی می‏شوند در اثر سرعت زیاد و اصطکاک فوق العاده با ذرات هوا، داغ شده شعله‏ور می‏شوند و در حال سوختن یک خط نوری ممتد به دنبال خود ترسیم‏می‏کنند و به سرعت محو و نابود می‏شوند که به نام شهاب سنگ شناخته شده‏اند.

برخی از این سنگ پرتاب‏ها آن اندازه بزرگ‏اند، که از لایه هوایی گذشته، مقداری ازآن به صورت سنگ‏های سوخته با صدای هولناکی به زمین اصابت می‏کند.

این خود از آثار رحمت الهی است که ساکنان زمین را از آسیب پرتاب‏های‏آسمانی فراوان در امان داشته و پوششی بس ضخیم آنان را از گزند آفات‏گرداگردشان محفوظ داشته است که اگر چنین نبود، امکان حیات بر روی کره زمین‏میسر نبود. به علاوه در مورد پوشش اطراف زمین وجود لایه ازن از اهمیت‏بالایی‏برخوردار است. این لایه که در اثر رعد و برق به وجود می‏آید، زمین را در برابرپرتوهای مضر کیهانی محافظت می‏کند. اگر این لایه نبود حیات روی زمین ممکن‏نمی‏شد. که تفصیل آن در جای خود آورده شده است. پس همواره باید گفت:

...سُبْحَانَ الَّذِی سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا کُنَّا لَهُ مُقْرِنِینَ (زخرف/13).»

پاک و منزه است کسی که این را مسخر ما ساخت، وگرنه ما توانایی تسخیر آن را نداشتیم »(2)

سنگ های فضایی در قرآن

روزانه هزاران تُن شهاب از آسمان با سرعتی معدل پنجاه کیلومتر در ثانیه به طرف زمین سرازیر می شود که اگر جوّ زمین وجود نمی داشت، زمین و کلیه موجودات ساکن در آن بیکباره نابود می شدند.

دانشمندان می گویند هر شهابی به قدرت یک بمب اتمی می تواند در زمین تخریب کند.( درسهایی درباره ی خداشناسی، م.نیزاری، ص 77) ، چنانکه یکی از آنها به نام «هویا» که قبلاً به زمین اصابت کرده ، شش تن و شهابی دیگر سی و هفت تن وزن داشته است .(از زمین زمان، آ. ولکوف،ترجمه ی محمد قاضی؛هزارو یک پرسش و پاسخ علمی، محمود حکیمی، ص52.) البته از وزن بسیاری از این شهابها در مسیر راه کاسته می گردد و جوّ زمین همانند سپری در برابر این غول های دهشتناک آسمانی مقاومت می کند و مانع برخورد آنها با زمین می شود.(البته همان طور که اشارت رفت ، زمین دارای قشری از گاز به ضخامت هشتصد کیلومتر است که کره ی ما را از صدمه ی میلیون ها شهاب که با سرعت پنجاه کیلومتر در ثانیه به سوی آن سرازیر می شوند، حفظ می کند.)

قرآن درباره ی سپر زمین (جوّ) یعنی چیزی که همچون زرهی محکم جلوی برخورد این سنگ های عظیم الجثه را با زمین می گیرد، چنین می فرماید:

وَ جَعَلنَا السَّماءَ سَقفاً مَحفُوظاً... .

و ما آسمان را سقفی محفوظ قرار دادیم ... .(انبیاء/32)

همچنین در مورد اصابت شهابها به زمین می فرماید:

یُرسَلُ عَلَیکُما شُواظٌ مِن نارٍ وَ نُحاسٌ فَلا تَنتَصِرانِ.

شعله های آتش توأم با مس بر شما فرو می بارد و آنگاه شما یاری نخواهید شد.(رحمن/35)

کلمه ی «شواظ» جمع «شیظه» است و شیظه عبارت است از آهنی که درآتش گذاشته و تفتیده شده باشد.

شهاب سنگها بر اثر سرعت بسیار زیادی که دارند( پنجاه کیلومتر در ثانیه ) در مسیر حرکت خود بر اثر فشار زیاد سرعت، شعله ور می شوند و عجیب آنکه وقتی دانشمندان این سنگهای آسمانی را پس از برخورد با زمین تجزیه نمودند، معلوم شد که در ترکیب آنها مس و آهن نیز به مقدار زیادی به کار رفته است.(ارمغان روشنفکران، ذکرالله احمدی، ص121)

لابد درباره ی لایه ی اُزُن مطالب زیادی شنیده اید و می دانید که شعاع های مرگباری دائماً از ماورای منظومه ی شمسی به سوی زمین روان است و موجودات زمین را تهدید می کند که اگر لایه ی اُزُن که خود بخشی از جو زمین است مانند سقفی محفوظ در برابر آن اشعه ی مرگبار عمل نکند، خسارات جبران ناپذیری متوجه اهل زمین می شود و آنچه امروز سبب نگرانی دانشمندان جهان شده، نازک شدن این سقف (لایه ی اُزُن) بر اثر گازهای زیان بخشی است که از ماشین ها و کارخانه ها و وسایل دودزا به هوا متصاعد می شود. (پیام قرآن، آیة الله ناصر مکارم شیرازی، ج8، ص176)

آری، این آیه نیز معجزه ای دیگر از معجزات علمی قرآن است که دانشمندان تازه به عظمت آن پی برده اند.

سنگهای فضایی در کلام امام علی (ع) 

حضرت علی (ع)  در پاسخ شخصی به نام «ابن کوّاء» که پرسیده بود «یا علی، این خطوطی که در آسمان به چشم می خورد و به راه و جاده شباهت دارد، چیست؟» فرمود: «این کهکشان است و کهکشان کلیه ی ابواب آسمان است و از همان جا بود که خداوند بر قوم لوط سنگ بارید.

این بیان صریح حضرت علی (ع) اشاره ی کامل به نزول سنگ های فضایی و شهاب سنگ ها دارد که به وسیله ی آن بر سر گناهکاران ریخته شده است.(علوم وتمدن اسلامی، محمد رضا جوهری زاده، ص140)